Mijn baan is niet zo doorsnee; ik werk in een tbs-kliniek. In tegenstelling tot wat mensen denken, heb ik in de afgelopen jaren heel weinig situaties meegemaakt waarin ik me onveilig heb gevoeld.

Ik werk vooral met mensen met persoonlijkheidsstoornissen op de resocialisatieafdeling. Ons doel is om patiënten terug te begeleiden naar de samenleving. We leren ze bijvoorbeeld hoe je een sociaal netwerk opbouwt, overzicht houdt over financiën en omgaat met moeilijke situaties. Ik zorg dat alles goed verloopt; stuur het resocialisatieteam aan, vraag toestemming aan voor verlof en geef advies over verlenging van de tbs en behandelingen voor de patiënt.

Als psycholoog kan ik in deze sector echt een verschil maken. Soms staat er wel eens iemand schreeuwend bij mijn bureau ‘s ochtends. Dan zeg ik: “Oke, doe de deur even dicht en kom later maar terug”. Als die persoon dan ‘s middags terugkomt en zegt: “Sorry, dat had ik anders moeten doen”, hebben we wat bereikt. Ik heb er vertrouwen in dat iemand echt ander gedrag kan aanleren en vind dat iedereen een tweede kans verdient.