In het woonzorgcentrum waar ik werk, heeft mijn moeder ook gewerkt. Ik denk dat zorgen in je bloed moet zitten. Je moet behulpzaam en geduldig zijn, goed kunnen luisteren en kunnen samenwerken. Het kost me allemaal geen enkele moeite, want ouderen zijn zo lief en dankbaar.

Mijn collega’s en ik vormen samen een vangnet voor deze mensen. Het is een uitdaging om ze elke dag weer te helpen met wat ze niet meer zelf kunnen, en tegelijkertijd hun zelfredzaamheid te behouden Op de werkvloer houd ik altijd in mijn achterhoofd dat het de kleine dingen zijn die ertoe doen. Een vrouw haar ketting omdoen, een lippenstiftje opdoen, de haren borstelen. Iemand een krantje aangeven. Je maakt iemands leven een beetje beter, of aangenamer, en daardoor kan ik gewoon niets bedenken dat mooier en waardevoller is dan werken in de zorg. Wel wil ik me blijven ontwikkelen. Nu ben ik helpende en studeer ik voor verpleegkundige, daarna zou ik nog wel een hbo-studie willen doen voor verpleegkundige. Ik wil mezelf blijven uitdagen: je bent in dit vak nooit uitgeleerd.