Als je in je eigen omgeving bent, voel je je het prettigst. Of je nu gezond bent, of ziek, jong of oud. Daarom vind ik werken in de thuiszorg zo fijn. Je merkt het verschil: mensen zijn thuis op hun gemak.

De tijd en rust voor cliënten nemen, dat is heel belangrijk. Als je bij een cliënt bent en vraagt: “Kan ik verder nog iets voor u doen, of wilt u nog wat kwijt?”, dan komt er negen van de tien keer wel iets. Daar besteed ik wel altijd even aandacht aan. Soms loopt mijn schema dan wat in de war, maar ik heb het er voor over. Want als verzorgende ben je er voor méér dan alleen dat wondje verzorgen of die kousen aantrekken. Zeker oudere mensen zijn best eenzaam. De enige visite die ze op een dag krijgen, zijn wij.

Ik ben ooit begonnen als Helpende, en heb doorgeleerd voor Verzorgende IG. Werken, leren, en de combinatie met mijn gezin met drie kinderen was best pittig. Zeker omdat ik dyslectisch ben en soms best moeite had met de verslagen schrijven. Maar het is me gelukt, en ik heb er geen moment spijt van gehad. Van mijn werk krijg ik veel energie, dus ik zou het nooit willen missen. De glimlach die je krijgt, de oprechte bedankjes, het idee dat je iemand echt kunt helpen, dat is zo waardevol.