Geloof me: mensen met een verstandelijke beperking kunnen meer dan dat we denken. Eigenlijk ben ik een soort werkbegeleider; het is mijn taak om cliënten met een verstandelijke beperking te begeleiden bij hun werkzaamheden in een bejaardentehuis.

Er woont bij ons een jongen met het Syndroom van Down, die ik al 36 jaar ken. Vroeger keek hij de hele dag tv op de dagbesteding, maar sinds hij bij ons werkt pakt hij ‘s ochtends na binnenkomst op het werk meteen een emmer en een doekje om de tafels af te nemen. Hij vindt het geweldig en is helemaal opgebloeid. Iedereen wil zich graag nuttig voelen, ook iemand met een verstandelijke beperking. We moeten mensen daar de kans voor geven.

Wie hart voor de zaak heeft en niet voor het geld gaat, kan in mijn sector een baan vinden waar je je hele ziel en zaligheid in kunt leggen. Als ik elke dag fluitend naar mijn werk kan gaan en weer fluitend terugkom, is het goed, toch?