Veel studenten fysiotherapie willen in een eerstelijnspraktijk gaan werken, maar ik heb dit altijd willen doen. Een zere rug is alleen maar een zere rug. Mensen die hier komen hebben vaak niet alleen een beroerte gehad of alleen een breuk. Vaak hebben bijvoorbeeld ze ook diabetes, hartklachten of TIA’tjes gehad. Dat maakt de zorg complexer en interessanter.

Ik werk op drie verschillende plekken. Daardoor is het werk heel afwisselend. Er zijn mensen die revalideren, mensen met somatische klachten (bijvoorbeeld na een beroerte) en mensen met dementie. Elke patiënt vraagt om een andere benadering en andere doelen. Bij mensen met dementie is het doel om hen zo veel mogelijk te laten blijven doen. Kunnen ze bijvoorbeeld lopen, dan willen we dat ze blijven lopen. Bij revalidatie of mensen met somatische klachten proberen we ze juist dingen aan te leren. Daarbij is belangrijk om te onthouden dat het geen jongeren van 23 zijn. Ze zijn eerder 83. Als wij ze kunnen leren om weer vijf meter naar het toilet te kunnen lopen, dan is dat voor hen een hele verbetering. Het geeft ze wat zelfstandigheid terug. En als ik eruit kan halen wat erin zit bij een cliënt, dan ben ik blij.