De mensen die ik help zijn dakloos geweest, komen uit detentie of een afkickkliniek. Als sociaal werker probeer ik ze, ondanks alle problemen, weer te laten stralen. Dat is soms een uitdaging, want mensen komen hier binnen met hun schouders naar beneden en hun gezicht naar de grond. Soms krabbelen ze langzaam weer op.

Elk lichtpuntje in dat proces is er één. Zo kan het voor een cliënt al een mooi eindresultaat zijn als ze zelf hun kamer opruimen of schoonmaken. Ook is het altijd leuk als iemand weer werk vindt.

Ik begeleid elke dag elf mensen, de jongste is 45 jaar. Het is mijn werk ze door de dag heen te begeleiden. Zo eten we samen, nemen we het dagprogramma door en ga ik soms mee naar werk of de dagbesteding. Wat ik precies doe hangt af van de persoon. Geen dag is hetzelfde.