Als jeugdarts bij de GGD zie ik kinderen van 0 tot 12 jaar. Wij signaleren gezondheidsproblemen zodat die op tijd aangepakt kunnen worden. Ik ontdekte bijvoorbeeld ooit bij een baby'tje van vier weken een oogprobleem. De moeder was eerst helemaal de kluts kwijt en zelfs boos; ‘Hoe durf je te zeggen dat er wat met het kindje aan de hand is?’, zei ze. Achteraf was ze dankbaar. Doordat ik het probleem vroeg had gesignaleerd, werd voorkomen dat het baby'tje op den duur blind werd.

Jeugdartsen doen zelf geen behandelingen, maar zorgen ervoor dat iemand de juiste hulp krijgt. Ik vind het erg belangrijk dat mensen niet van het kastje naar de muur gestuurd worden. Doordat ik gezinnen op verschillende vaste contactmomenten terugzie, kan ik ze deze zorg en begeleiding bieden.

Omdat we heel veel mensen zien, kunnen we ook knelpunten of trends signaleren. Zo zet ik me op dit moment actief in voor kinderen met ADHD. We merkten dat veel huisartsen wel herhaalrecepten voor Ritalin voorschrijven, maar daarna de kinderen niet altijd regelmatig terugzagen voor een evaluatiegesprek. Op het moment dat een kind bijvoorbeeld in de pubertijd komt, loopt het misschien weer tegen nieuwe dingen aan. Daarom proberen we als jeugdartsen deze hulp te verbeteren.