Ik heb er spijt van dat ik niet eerder naar de zorg ben overgestapt. Als ik thuiskom straal ik helemaal na een werkdag, zegt mijn familie. Dat klopt denk ik ook wel; het is echt een verschrikkelijk leuke baan.

Eigenlijk ben ik heel toevallig in deze baan gerold. Ik solliciteerde op een horecafunctie bij het verzorgingshuis, maar werd daar niet aangenomen. Vervolgens werd ik op deze functie gewezen. Als ze dat niet hadden gedaan, was ik vermoedelijk nooit op het idee gekomen om hier te werken.

Gelukkig doe ik dat nu wel. Als gastvrouw ondersteun ik de verzorgenden; ik geef de bewoners in onze afdeling met dementerenden te eten en drinken, doe spelletjes met ze en leuke dingen. Het leukst vind ik om met ze te zingen, dat is echt fantastisch. Je ziet mensen helemaal opbloeien, zelfs als ze al de hele dag boos zijn. Overigens betekent het niet dat iemand niet chagrijnig mag zijn hoor! Het zijn mensen en ze hebben recht op hun emoties. Als gastvrouw pas ik me aan, zodat ze een fijne oude dag hebben. Dat geeft mij heel veel energie.