Al van jongs af aan wilde ik de zorg in; elk programma over de spoedeisende hulp bekeek ik en ik kreeg er maar geen genoeg van. De keuze voor de opleiding zorg was dus al snel gemaakt.

Het maakt me echt gelukkig om te zien hoe ik mensen kan opvrolijken met een praatje. Op het mbo lopen we heel veel stage. Ik deed dat afgelopen jaar in een verzorgingshuis. Ze waren zo tevreden, dat ze me een jaarcontract hebben aangeboden. Ik ben er heel blij mee, want in de praktijk leer je toch het meest.

Als ik terugblik op het afgelopen jaar, dan denk ik vooral aan de humor van de mensen met wie ik werk. Soms moet ik lachen op hele onverwachte momenten. Zo was er een bewoner overleden en kwam de familie bijeen in onze woonkamer. Eén van hen maakte een sarcastische opmerking over de lijkwagen. Hij noemde het ‘een feestbus’. De familie keek naar elkaar met een blik van: ‘Wat is dit nou weer?’. Het was zo’n zielig, maar ook grappig moment tegelijk… Ik moest er heel erg om lachen, maar dat kan natuurlijk eigenlijk niet, dus ben maar even weggelopen.