Natuurlijk kom ik als ambulanceverpleegkundige bij grote ongelukken of spectaculaire reddingsacties, maar we maken ook heel veel mooie momenten mee. Daar geniet ik zelf het meest van.

Zo vind ik het bijvoorbeeld altijd heel bijzonder als iemand in mijn bijzijn onverwachts bevalt van een baby'tje. Ineens ben je als buitenstaander getuige van intens plezier in een familie. Dat is heel mooi. Soms kom ik bij mensen die in grote paniek zijn om iets heel kleins. Een nagel die eraf ligt, bijvoorbeeld. Eigenlijk moet daar natuurlijk geen ambulance naartoe, maar als we er toch zijn stel ik die persoon graag even gerust.

Ik houd van deze intieme momenten. Daarom vind ik het ook helemaal niet erg om tijdens de feestdagen te werken. Als ambulanceverpleegkundige sta je soms ineens in een woonkamer, waar mensen net nog aan het kerstdiner zaten. Dat schept een bijzondere sfeer. Datzelfde gevoel heb ik als ik ‘s nachts werk. Ik vind het prachtig om in een donkere nacht naar iemands huis te rijden, de slaapkamer binnen te lopen en hulp te verlenen. Mensen vertellen op zo’n moment alles tegen je.