Mijn naam is Inge en ik studeer geneeskunde aan de universiteit van Maastricht. Op achtjarige leeftijd kreeg iedereen die mij vroeg wat ik later wilde worden, steevast als antwoord ‘arts’, en dat bleef ook op latere leeftijd mijn antwoord. Naast mijn studie heb ik een bijbaantje. Ik werk als afdelingsassistent bij een zorgcentrum. Ik ondersteun de verzorgenden bij hun dagelijkse werk met dementerenden. Ik kook, wandel, knutsel en bak met de bewoners. Hier is geen opleiding of cursus voor nodig.

Uit het contact met de bewoners haal ik voldoening. Ze zijn altijd vriendelijk en lachen, ook al herkennen ze me niet. Deze baan is goed te combineren met mijn studie. Corona heeft helaas een grote impact gehad. Het is een hele heftige periode met veel zieken en overlijdens. Gelukkig kan ik dit goed naast me neerleggen. Voor sommige bewoners is het ook heel erg moeilijk dat geen familie op bezoek mag komen. Gelukkig is er vanaf begin juni weer een beperkte bezoekregeling.

In de zomervakantie verdien ik wat bij door te werken bij de bloedafname in een ziekenhuis. Ook daar ga ik veel met patiënten om en krijg meteen routine in het afnemen van bloed.

Tot nu toe ben ik tijdens mijn studie voornamelijk bezig geweest met theorie. Daarnaast doe ik ervaring op door een keer per week een intakegesprek te voeren met een patiënt tijdens het eerste polibezoek. De arts zit erbij en helpt me indien nodig. De eerste keer was dit heel erg spannend. Belangrijk is om het gesprek goed voor te bereiden en te zorgen voor structuur. Dat ging steeds beter en inmiddels heb ik het onder de knie. In september 2020 zit ik in mijn vierde jaar van de studie en dan beginnen de co-schappen. Dat houdt in dat ik in het ziekenhuis start met het opdoen van praktijkervaring. Het is spannend en ik verheug me er op. Jammer genoeg heb ik dan geen tijd meer om in het zorgcentrum te werken.

In de toekomst wil ik een arts zijn die veel patiëntencontact heeft. Wie weet ga ik wel werken in de Ouderengeneeskunde. Door mijn baantje als afdelingsassistent ben ik het werken met deze doelgroep heel erg leuk gaan vinden.

Op de foto sta ik met mijn moeder Rosie die werkt bij de Klinische Neuro Fysiologie (KNF) en Vaatfunctie in een ziekenhuis. Haar instelling is: ‘Ga ervoor, dan kom je waar je wilt komen.’ Een wijze raad die ik me ter harte neem.