Als zorgmanager coördineer ik een aantal teams binnen een maatschappelijke organisatie. We hebben vrouwenopvang, beschermd wonen en jongerenopvang. Voor alle begeleiders en vrijwilligers ben ik een aanspreekpunt. Ik onderhoud contacten met de gemeente en zorg dat de financiën op orde zijn.

Ik geloof sterk in wat we hier doen. De mensen die hier komen, hebben heel wat ellende meegemaakt. Maar daar kijken we niet naar. Wel naar hun mogelijkheden, hun kwaliteiten. Als je daar vanuit gaat, komt de veerkracht terug. Hier zie je het dagelijks: jongeren die een dak boven hun hoofd hebben, komen tot rust en krijgen weer wat ruimte in hun hoofd om aan school te denken, of werk. Of je ziet hier kinderen die in een onveilige omgeving hebben gezeten en met hun moeder in de vrouwenopvang binnenkomen: in het begin zijn ze angstig, maar na verloop van tijd rennen ze door de gangen en halen ze kattenkwaad uit. Je ziet ze weer kind worden en dat is zo mooi om te zien.

Als coördinator werk je niet rechtstreeks met de cliënten zelf, maar je zorgt ervoor dat hun begeleiders hun werk zo goed mogelijk kunnen doen. Indirect draag je je steentje bij, en dat komt ten goede van de cliënten. Voor mij persoonlijk is dat een belangrijke drijfveer.