Ik ben teamleider binnen een gesloten woonvoorziening voor mensen met een licht verstandelijk beperking, gedragsproblematiek en psychiatrische problematieken. Daarnaast volg ik een opleiding voor Sociaal-psychiatrisch verpleegkundige.

Werken met deze doelgroep vind ik heel uitdagend. Mijn cliënten zijn heel onbevangen en puur in de omgang. Aan de buitenkant zie je niet dat ze een beperking hebben. Maar toch lopen ze snel vast, omdat ze én onbegrepen gedrag vertonen én een laag ontwikkelingsniveau hebben. Dat gedrag triggert mij; ik vind het een uitdaging om samen met hen op zoek te gaan naar een manier om hun kwaliteit van leven beter te maken.

In dit werk moet je het hebben van kleine succesjes. Ik heb een cliënt die dagelijks last had van woede uitbarstingen. Samen hebben we toch een manier gevonden om hem de regie over zijn gedrag terug te geven en zijn agressie te reguleren. Dat lukt heel goed. Nu mag hij af en toe van de groep af en heeft hij hobby’s waar hij zijn energie in kwijt kan.

Soms zie je al vooruitgang doordat een cliënt zich meer open stelt voor de begeleiding en uit zichzelf naar ons toekomt met een vraag. Dat vertrouwen is belangrijk. Dat hebben ze vaak niet, omdat ze zich onbegrepen voelen en al veel teleurstellingen hebben meegemaakt.

Van zulke kleine stapjes groei ik ook. Je hoopt toch dat datgene wat je doet, ook wat oplevert voor de ander. Niet omdat ik de wereld wil veranderen, maar gewoon omdat je een ander het beste gunt.