Als pedagoog in het kinderoncologie ziekenhuis ondersteun ik de ouders en kinderen die onderzocht worden op of kanker hebben. Vandaag heb ik bijvoorbeeld een jongetje begeleid waarvan de artsen vermoeden dat hij kanker heeft.

Hij kwam vandaag in het ziekenhuis voor een biopt. Om hem alvast kennis te laten makenmet de operatie spullen, heb ik ze vooraf al laten zien en voelen. Zo kan hij alvast wennen aan wat komen gaat. Eerst vond hij alles heel spannend. Op de operatietafel ging het gelukkig heel goed; hij babbelde in honderduit en was heel rustig.

Als kinderen geopereerd worden en er begeleiding gewenst is blijf ik erbij totdat ze onder narcose zijn. Daarna ben ik er vooral voor de ouders, die dat moment soms ervaren als een enorme ontlading. Hun kind is op een onnatuurlijke manier in slaap gebracht, welk beeld heel confronterend kan zijn voor de ouders. Tegelijkertijd hoeven ze zich na een spannende periode even niet meer groot te houden voor hun kind. Het is daarom niet vreemd dat ze op dit moment vaak in tranen uitbarsten.

Ik vind het een uitdaging de kinderen en hun ouders zo goed mogelijk te ondersteunen indeze moeilijke periode. Ik neem de zorg nooit van ze over, maar probeer wel een stabiele basis te bieden. Ouders weten het allerbest wat goed is voor hun kind. Als medisch pedagogisch medewerker geef ik advies over hoe ze met deze nieuwe situatie om kunnen gaan.