Ik hoor vaak van mensen dat ik een zware baan heb. Natuurlijk hebben mensen op onze afdeling het zwaar, maar daar ligt lang niet altijd de nadruk op. Mensen komen ook bij ons om te genezen. Bij hen is er vaak veel om blij van te worden. Daarnaast vind ik het mooi om mensen te kunnen ondersteunen op momenten waarop het niet goed met hen gaat.

Het beeld dat veel mensen van dit werk hebben, is verkeerd. De laatste keer dat ik een patiënt heb gewassen, is maanden geleden. Het gaat vooral om het contact met mensen. Bij de een kan ik iets oplossen met humor, bij de ander beland ik in een serieus gesprek en moet ik vooral op emoties ingaan. Die diversiteit vind ik interessant.

Naast mijn werk op de afdeling oncologie werk ik twee dagen in de week als procescoördinator praktijkonderwijs. Ik hou me dan bezig met alles wat met studenten te maken heeft en met bijscholing van collega’s. Daarvoor zoek ik mensen die verstand hebben van een onderwerp en daar een training over kunnen geven. Op de middelbare school twijfelde ik of ik verpleegkundige wilde worden of het onderwijs in wilde gaan. Nu doe ik het allebei.