Mijn naam is Jolanda en ik werk als diabetesconsulent bij de polikliniek Kindergeneeskunde in een ziekenhuis. Ik weet nog dat mijn vader vroeger tegen me zei 'kind, jij wordt toch zeker verpleegkundige’. Hij had een sterke hoop dat dit mijn beroep zou worden. En dan kom je op dat punt in het laatste jaar van de middelbare school dat je een keuze voor een volgende opleiding dient te maken. Een administratieve functie, waarbij ik de hele dag achter een bureau moest zitten, zag ik op dat moment echt niet zitten. Ik wilde een beroep waarin ik fysiek bezig kon zijn en waarbij ik voor mensen kon zorgen.

Met de woorden van mijn vader in het achterhoofd begon ik in 1986 aan de opleiding tot A-verpleegkundige. De stage op de kinderafdeling in het laatste jaar van de opleiding was geweldig. Na vijf dagen stond voor mij vast dat ik met kinderen zou gaan werken. Jongere kinderen zijn vaak puur en oprecht. Je weet precies wat je aan ze hebt en ze vertellen zonder omwegen wat er aan de hand is. Bij pubers is dat vaak een ander verhaal. Door dat gedrag heen prikken is voor mij een mooie uitdaging.

Tijdens mijn carrière heb ik, na het afronden van de opleiding tot A verpleegkundige, uiteindelijk ook altijd met kinderen gewerkt. Eerst op de kinderafdeling en aansluitend op de polikliniek Kindergeneeskunde als verpleegkundig consulent. Vanaf 2015 houd ik me alleen nog bezig met kinderen met diabetes die onder begeleiding staan van het Kinderdiabetescentrum. Ofschoon het werk intensief is, blijft het erg leuk. Ik begeleid niet alleen de kinderen, maar ook de ouders. Soms hebben ouders al veel op hun bordje. Als hun kind dan ook nog diabetes krijgt, krijgen ze er een dagtaak bij. In ons team zijn we dan ook heel erg betrokken bij het kind én de ouders. We doen er alles aan om hun zo goed mogelijk te begeleiden.

Ik werk fulltime, waarvan drie dagen in het ziekenhuis. De andere 2 dagen werk ik elders met diabetesjongeren. Mijn eigen kinderen zijn 19 en 21 jaar en studeren veel thuis. Die vinden het niet erg als ik ga werken, want zo kunnen ze in alle rust studeren. Ik heb er zelf geen moeite mee om fulltime te werken, want ik werk in een geweldig team waarin ik me helemaal thuis voel. Als de tijd rijp is, ga ik afbouwen. Mijn kennis en expertise draag ik dan graag over aan de jonge generatie. Ik zie nu al dat ze net zo enthousiast zijn als ik en dat het werken met zieke kinderen ook voor hun een bewuste keuze is.

Momenteel werken in het ziekenhuis zes vrouwelijke diabetesconsulenten die ieder een eenjarige specialisatieopleiding hebben gevolgd. Het werkt prima met de dames maar voor de jongeren is het wellicht wel fijn om ook wat heren in ons team te hebben. Er waren echter geen mannelijke sollicitanten bij de laatste rondes. Dus heren, als er weer een vacature komt, ga de uitdaging aan en ervaar hoe geweldig dit werk is.