Ik had nooit gedacht dat ik op de ambulance terecht zou komen. Aanvankelijk ben ik in de psychogeriatrie gaan werken, met oudere mensen. Daarna ben ik de verpleegkundige opleiding gaan doen en vervolgens in het ziekenhuis terechtgekomen. Nadat ik daar op verschillende afdelingen had gewerkt, was het destijds als man een logische stap om naar de ambulance door te stromen.

Nog elke dag ga ik met veel plezier naar mijn werk. Vier jaar geleden mocht ik met pensioen gaan, maar ik wilde graag door blijven werken. Van te voren weet ik nooit waar ik terecht ga komen. Daardoor is elke dag een uitdaging. Als alles goed verloopt, krijg ik echt een kick. Als ambulanceverpleegkundige kom je op het slechtste moment iemands leven binnen. Daar moet jij het verschil proberen te maken.

Het is heerlijk om voor mensen te zorgen. Als je een hele zieke, of ernstig gewonde patiënt aan boord hebt gehad en het verschil hebt kunnen maken, dan ga ik echt tevreden naar huis.