Als jeugdzorgwerker sta ik kinderen en ouders die te maken hebben met complexe opvoed- en opgroeiproblematiek terzijde. Ik ben daarbij een passant in hun leven, maar wel graag een betekenisvolle. Ik werk op de dagbehandelgroepen, maar kom ook heel veel op scholen.

Vanmorgen was ik bijvoorbeeld nog in de klas voor een jongen die constant afwijzing oproept. Op zo’n moment beginnen bij mij bellen te rinkelen, want waar heeft dat mee te maken? Is het ADHD, een hechtings- of traumaprobleem of iets anders?

Vaak film ik het gedrag van het kind in de klas en vraag ik aan het gezin om thuis hetzelfde te doen. Als ik later samen met de leerkracht en met ouders de beelden terugkijk, krijgen ze op die manier goed zicht op welk opvoedkundig gedrag de situatie kan verbeteren. Zo kunnen we samen de problemen oplossen.

Leraren weten nog niet altijd goed hoe ze met aanstootgevend gedrag van leerlingen om kunnen gaan. Vanuit mijn achtergrond in onderwijs en jeugdhulpverlening ga ik daarom komende tijd met hen nog intensiever samenwerken in een preventief kader. Op deze manier kunnen we voorkomen dat kinderen uiteindelijk intensievere hulp nodig hebben. Ik werk al bijna 30 jaar in de zorg, maar mijn wens om er voor de kinderen die het lastig hebben te kunnen zijn wordt alleen maar sterker.