Als 9-jarige jongen zat ik met mijn ouders op een terras. Ik zag een gehandicapte man die een pilsje wilde bestellen, maar niemand die aandacht aan hem besteedde. Dat raakte me enorm. Ik heb drinken geregeld en ben naast hem gaan zitten om hem te helpen. Dat was het moment waarop ik dacht; later als ik groot ben wil ik wat voor mensen kunnen betekenen.

Inmiddels werk ik al meer dan 10 jaar in de zorg. Ik begon ooit als vakantiekracht en werk nu als leerling verzorgende in een woonzorgcentrum voor dementerende ouderen. Het mooiste van mijn werk is dat ik mensen de zorg en aandacht kan geven die ze verdienen. Als familie me bedankt voor de goede zorgen, als ik zie dat bewoners blij en tevreden zijn, dan ga ik met een trots gevoel naar huis. Ik doe dit echt met mijn hart.

Natuurlijk krijg ik wel eens opmerkingen over wat er nu zo leuk is aan het verzorgen van ouderen. Stel dat het jouw opa of oma is, vraag ik dan. Het werken als verzorgende is zoveel breder dan vaak wordt gedacht. Samen met je team werk je aan goede zorg én een prettig leven. Goed contact met familie, even een praatje, grapje of kopje koffie. Ik vind het ook goed om te zien dat ik de laatste jaren steeds meer mannelijke collega’s krijg. Ik ben niet meer de enigste man in het team.

In mijn werk ben ik gegroeid. Als je begint in de zorg zie je heel veel, maar weet je nog weinig. Nu weet ik wat ik kan en moet doen. Maar ik wil mijn kennis blijven verbreden en hoop over een aantal jaar als verpleegkundige aan de slag te gaan. Er is nog zoveel mooi werk te doen in de zorg.