Jonge mensen met dementie; die bestaan ook. Ik werk als verzorgende op een woongroep met acht cliënten waarvan de jongste 50 is. Sommigen hadden al heel lang klachten, bij anderen gaat hun ziekte wat sneller.

Ik begeleid ze met de dagelijkse verzorging zoals opstaan, douchen, aankleden en eten. In principe doen mijn cliënten alles zelf, want ze zijn nog vitaal. Pas als het ze echt niet lukt, help ik mee.

De cliënten wonen hier omdat het thuis niet meer ging. Desondanks zijn de partner en kinderen vaak nog nauw betrokken bij hun situatie. Als verzorgende praat ik daarom veel met familie. Dat is ook handig, want op die manier kan ik mijn zorgplannen beter afstemmen op de vroegere thuissituatie.

Dit werk is ontzettend dankbaar. Ik kan ervoor zorgen dat mensen een fijne dag hebben. De ene keer lukt dat door middel van een goed gesprek, de andere keer doen we een leuk uitstapje. Daarnaast is humor heel belangrijk. Het maakt dingen luchtiger en daardoor dragelijk.