Zeven jaar geleden ben ik hier komen werken als vrijwilliger. Ik was met pensioen, mijn man was met pensioen. Maar ik kon gewoon niet stil zitten. Dus ik was blij dat deze mogelijkheid er was. En dat het nuttig en vooral leuk werk is.

Ik werk als vrijwilliger bij de dagbesteding, waar ik de kunstuitleen beheer. Ik inventariseer alle werken die door onze cliënten zijn gemaakt. Twee keer per jaar kijken we welke werken uitleenwaarde hebben. Die werken worden uitgeleend aan particulieren en bedrijven. Ook help ik bij de organisatie van exposities.

Ik werk op de locatie van de dagbesteding en heb daardoor veel contact met alle cliënten. Er heerst een heel prettige sfeer. Ik accepteer de cliënten zoals zij zijn, en zij accepteren mij zoals ik ben. Ik krijg best veel zelfvertrouwen van dit werk: ik doe dingen waarmee ik ook mezelf verras. Ik had bijvoorbeeld nog niet veel computerervaring, en nu beheer ik het hele bestand in Excel.

Als het werk van een cliënt wordt uitgeleend, ben ik vaak degene die dat aan de cliënt mag vertellen. Dan kijken ze me wat verwonderd aan, alsof ze niet geloven dat hun werk zo mooi is.

Dan zeg ik tegen ze: “Ja, ze willen jouw schilderij hebben, je mag best trots zijn op jezelf!”