Achter iedere voordeur tref je weer een uniek mens met een eigen verhaal. Daarom vind ik werken in de wijkverpleging heel erg mooi. Je mag even bij iemand in zijn privéleven komen. Het belangrijkste vind ik dat mijn collega’s en ik ervoor kunnen zorgen dat iemand zo lang mogelijk zelfstandig thuis kan blijven wonen.
“Achter iedere voordeur tref je weer een uniek mens met een eigen verhaal. Daarom vind ik werken in de wijkverpleging heel erg mooi. Je mag even bij iemand in zijn privéleven komen.”
Werken in de wijkverpleging is uiteenlopend en ook heel dankbaar werk. In het begin vinden cliënten het vaak lastig om hulp in te schakelen. Ik probeer een steunpilaar voor hen te zijn. Mijn ervaring is, dat wanneer ik mij open stel het goed komt. Je krijgt wat je geeft.
Voor mij betekent de juiste zorg ook warme zorg. Ik leef met cliënten mee en heb oog en oren voor wat hen bezig houdt. Daarom probeer ik ook regelmatig tijd te maken voor een praatje. Helaas kom ik ook regelmatig mensen tegen die eenzaam zijn. Als ik door oprechte aandacht een glimlach op hun gezicht kan toveren en dan een stevige knuffel bij vertrek krijg, weet ik hoe belangrijk die aandacht is. Dat is voor mij echt een ‘happy-momentje’.
Elke dag ben ik blij dat ik deze overstap heb gemaakt. Ik werkte al in de zorg, maar als managementassistent. Zo kwam ik steeds vaker in aanraking met het verlenen van zorg, waarop ik besloot om een interne opleiding HBO-V te doen. Die heb ik nog niet zo lang geleden afgerond. Dat had ik veel eerder moeten doen!’