Als ouders en kinderen op hun kwetsbaarst zijn, kan ik daadwerkelijk iets voor hen betekenen. Ze vertrouwen het waardevolste van hun leven aan jou toe. Dat maakt mijn werk heel speciaal.

Ik heb altijd in het ziekenhuis willen werken. In mijn puberteit had ik hier al vakantiebaantjes. Ik ben altijd gefascineerd geweest door wat mensen hier kunnen. Daarom ben ik na de mavo mbo niveau 3 gaan doen. Vanaf daar ben ik steeds een niveau hoger geklommen, tot ik elf jaar later de hbo-opleiding verpleegkunde afrondde.

De keuze voor deze afdeling maakte ik tijdens mijn stage. Toen kwam ik in aanraking met de zorg voor kinderen. I was meteen verkocht. Mensen zeggen altijd: wat heb jij zwaar werk. Maar juist als er een acute dreiging is voor iemand gezondheid, en ik kan helpen om diegene weer beter te maken omdat ik weet wat ik moet doen, is het het mooiste beroep dat er is. Dan ga ik met heel veel voldoening naar huis.