Het mooie van zorg en welzijn is dat er voor iedereen een passende baan in te vinden is. Het is zo divers. Als je maar naast iemand kan staan en open kan staan voor waar hij of zij naartoe wil.

Mensen denken altijd dat ze hele grote doelen moeten stellen, maar wij laten ze zien dat kleine stapjes ook heel goed zijn. En als ze dat stapje gezet hebben, dan gaan we aan de slag met het volgende stapje.

Ik werk bijvoorbeeld met een vrouw die een beperkt IQ en een drankprobleem heeft. In de verslavingszorg moeten mensen vaak reflecteren op hun verslaving, maar dat is voor deze doelgroep heel lastig. Wij hebben afgesproken dat deze vrouw een berichtje stuurt als ze het moeilijk heeft. Dat ik daar dan op reageer, steunt haar. Zo is ze al 1,5 jaar nuchter. Nu kijken we hoe we haar sociale netwerk kunnen vergroten. Ze is begonnen met vrijwilligerswerk en leert mensen kennen buiten haar eigen gezin.

Per cliënt kijken we wat ze nodig hebben en hoe we dat in hun omgeving kunnen bereiken. Dat meedenken en zien hoe ze langzaamaan de regie terugkrijgen over hun leven, vind ik heel tof.