Mensen om mij heen zitten elke dag achter de computer en ik vraag me af wat ze nou eigenlijk doen. Wat voor waarde creëren zij? In de zorg heb ik het gevoel dat ik altijd wat toevoeg. Ik kan iets betekenen voor een ander en dat geeft voldoening.

Na de middelbare school ben ik eerst begonnen met de Kunstacademie, maar dat was niets voor mij. Toen ik daarna met de opleiding Verpleegkunde startte wilde ik eigenlijk helemaal de zorg niet in. Ik deed de studie omdat je niet teveel in de schoolbanken hoefde te zitten. Het was mijn bedoeling na een jaar mijn propedeuse te halen zodat ik naar een andere opleiding kon.

Dat pakte anders uit, want ik vond dit vak meteen leuk. Inmiddels ben ik bijna klaar met mijn opleiding. Als verpleegkundige in de thuiszorg doe je heel betekenisvol werk. Ik zorg er bijvoorbeeld voor dat mensen hun dag beter kunnen beginnen door ze te helpen met opstarten.

Soms is het praten en breien tegelijk: dan zou ik nog langer met iemand willen kletsen, of een verhaal aanhoren en heb ik daar de tijd niet voor. Toch is daar in de Thuiszorg altijd nog wel meer ruimte voor dan in het ziekenhuis. Daar moet alles snel, snel; patiënten komen binnen en moeten er zo snel mogelijk weer uit. Ik vind dit werk leuker omdat ik een goede band kan opbouwen met mijn cliënten.