Als klinisch psycholoog behandel ik mensen met hele complexe problematiek. In totaal heb ik 56 eigen cliënten en zo’n 30 die ik op afstand superviseer. Sommigen van hen zie ik maar twee keer per jaar omdat andere behandelaars de behandeling uitvoeren. In dat geval instrueer ik een team, die mijn taken waarneemt. Ook dat is onderdeel van mijn werk.

Als het nodig is, begeleid ik iemand veel intensiever. Sommige cliënten vergeet je nooit weer. Ik hielp bijvoorbeeld eens iemand met een meervoudige persoonlijkheidsstoornis (dissociatieve identiteitsstoornis). Mensen kennen dit vanuit de films, maar in de praktijk ziet het er heel anders uit. De eerste gesprekken met deze mevrouw verliepen heel bijzonder, omdat ik niet doorhad dat ik met verschillende persoonlijkheden sprak. Sommigen waren heel vriendelijk, anderen niet. Elke persoonlijkheid had ook weer toegang tot een ander deel van haar geheugen. Sommigen hadden zelfs een handschrift.

Langzaam maar zeker probeerden we al die persoonlijkheden van elkaars bestaan op de hoogte te brengen. Op die manier creëerden we wat eenheid in het hoofd van die mevrouw, zodat ze weer een trui kon kopen, of naar de bioscoop kon. Eerder lukte niet, omdat er in een klerenwinkel wel acht of tien stemmen door haar hoofd spookten. Een prachtige behandeling die we na drie jaar hebben afgesloten.