Ik herinner me nog heel goed de indruk die patiënten met een psychotische stoornis in het begin op mij maakten. Ik was getroffen door het lijden van deze mensen en kon het ook niet plaatsen. Gaandeweg leerde ik dat iedereen een verhaal te vertellen heeft, hoe iemand zich in eerste instantie ook gedraagt.

De mensen waarmee ik werk hebben uiteenlopende stoornissen of zijn bijvoorbeeld zwakbegaafd. Daarnaast hebben sommigen ook een verslavingsprobleem. Al mijn patiënten zijn moeilijk te benaderen en dat is voor mij het interessante aan mijn vak. Meestal is het niet meteen duidelijk wat er precies aan de hand is.

Bovendien willen de meeste mensen niet geholpen worden of zijn het er niet mee eens dat ik tegenover hen zit. Het is voor mij een enorme uitdaging om samen met de patiënt iets te verzinnen zodat diegene weer op weg kan. Het motiveert mij om de scheur in hun levensverhaal weer te lijmen, zodat ze dat niet alleen hoeven te doen.