Toen ik jong was, wilde ik of naar het conservatorium, of activiteitenbegeleidster worden. Ik koos voor het conservatorium en werkte jarenlang als dirigent met koren. Omdat ik niet meer altijd ’s avonds en in het weekend weg wilde zijn, begon ik op mijn 43^ste alsnog aan de (versnelde) opleiding tot activiteitenbegeleidster. Nu combineer ik de twee.

In het verpleeghuis doe ik veel met muziek. Ik heb twee luisterclubjes: het ene luistert zwaar klassieke muziek en opera en wil daar veel over weten, het andere luistert lichtere muziek zoals pop. Daarnaast maak ik spellen met muziek. Alle mensen met wie ik werk hebben dementie, maar door muziek te horen waar zijn graag naar luisteren, voelen ze zich weer iemand. Het geeft hen eigenwaarde en voldoening als het gevoel dat zij bij de muziek hebben, wordt erkend. En het brengt herinneringen terug.

Ik werk graag met mensen met dementie. Het is een hele interessante ziekte, die zich bij niemand op dezelfde manier ontwikkelt. We denken vaak dat mensen met dementie weinig kunnen, maar ze kunnen nog heel veel. Door hun hersenen te blijven stimuleren, heb ik het gevoel dat ze minder snel achteruitgaan. En daar kan ik bij helpen.