Een paar maanden geleden ben ik zelf moeder geworden van een zoontje. Binnenkort ga ik weer aan het werk en ik kan niet wachten om weer te beginnen. Alhoewel je absoluut een goede kraamverzorgende kan zijn zonder dat je zelf zwanger bent geweest, heb ik afgelopen tijd veel ervaring opgedaan die ik in het werk kan gebruiken. Ik heb nu zelf ervaren hoe een moeder zich voelt als de borstvoeding even niet lukt, bijvoorbeeld.

In de kraamzorg heb je onregelmatige werktijden en roosters, maar ik maak me daarover geen zorgen met mijn kindje. We hebben drie dagen per week een crèche. Daarnaast kunnen opa en oma oppassen en is mijn vriend vrij in de avonden en weekenden. Als je overal een probleem van gaat maken, wordt het ook lastig. Hoe makkelijker je zelf met dingen omgaat, hoe beter dat ook gaat.

Eerder werkte ik in de kinderdagopvang, maar daar miste ik uitdaging. In de kraamzorg is het werk nooit hetzelfde. Daarom heb ik naast mijn vorige baan een opleiding voor dit werk gedaan bij Scheidegger. Dat was een pittig jaar; ik werkte één week in de kinderopvang en nam de week erop onbetaald verlof op, waardoor ik stage kon lopen. Toch ben ik heel blij dat ik het gedaan heb. Mijn beginnende collega’s kunnen hun opleiding en werk waarschijnlijk beter combineren. Ze gaan één dag per week naar school en lopen de rest van de tijd betaald stage.

We passen onze werkwijze aan op de wensen van het gezin, alhoewel we natuurlijk wel bepaalde taken hebben. De zorg van moeder en kind staat op nummer één. Soms vindt de ene familie het belangrijk om veel tijd te besteden aan borstvoeding en wil de ander dat er veel tijd aan de broertjes en zusjes wordt gegeven.

In mijn eerste kraambed kwam ik terecht bij een gezin met vier kinderen, dat vond ik heel spannend. “Wow!”, dacht ik. Uiteindelijk was het heel erg leuk. We hebben heel veel leuke dingen gedaan, zoals koekjes bakken. Op een gegeven moment bracht ik de kinderen op de fiets naar school en toen zei de jongste ineens: ‘Hier fietst mama nooit langs!’ Toen was ik waarschijnlijk verdwaald en hebben we nog even een extra rondje gefietst, haha.

De bevallingen zijn het allerleukst. Het is heel bijzonder om daarbij te zijn. Na afloop van een kraambed krijg je ook heel vaak cadeautjes, maar dat vind ik niet belangrijk. Ik heb het liefst een kaartje waaruit blijkt hoe blij ze waren met mijn hulp. Die dankbaarheid, daar doe je het toch eigenlijk voor.