Bij elke cliënt is zoveel te behalen, op ieders eigen manier. Daarom ben ik de zorg in gegaan. Ik wil dat mensen die zorg nodig hebben zo fijn mogelijk door het leven kunnen gaan.

Inmiddels werk ik al 9 jaar op een woonlocatie waar mensen met niet-aangeboren hersenletsel (NAH) wonen. Op de locatie wonen veel mensen met hersenziekten en andere medische aandoeningen. Het voelt fijn om hun leven zo aangenaam mogelijk te maken, doordat ik als verpleegkundige problemen kan signaleren en cliënten door kan verwijzen als dat nodig is. Daarnaast is er bij mensen met NAH sprake van een ‘breuk in de levenslijn’: het leven loopt van de ene op de andere dag helemaal anders en zal nooit meer zo zijn als voor het hersenletsel. Dat is heel moeilijk om mee om te leren gaan. Ik kan voor cliënten een luisterend oor zijn, levensvragen beantwoorden en helpen hun doelen te behalen.

Met het mooie weer nam ik bijvoorbeeld een bewoonster mee naar buiten om te oefenen met lopen. Dat wil ze graag weer beter kunnen, maar zij dacht dat ze dat buiten niet kon. Ze straalde toen het haar toch gelukt was. Dat soort momenten zijn prachtig. Op zo’n moment kan ik het verschil maken voor een cliënt. En elke cliënt heeft weer eigen doelen en uitdagingen. Ik kan hen helpen trots op zichzelf te zijn, zodat ze weer eigenwaarde voelen en hun eigen regie kunnen voeren. Het is fantastisch om daar deel van te mogen uitmaken.