Ik werk met vier dames die zelfstandig wonen. Het zijn cliënten met een 'hoge meerzorg', zoals wij dat noemen. Dat betekent dat ze een lichte verstandelijke beperking hebben en moeilijk gedrag vertonen. Ze zijn bijvoorbeeld suïcidaal of hebben de neiging zichzelf te beschadigen. Behandelaars kunnen niets meer voor ze doen.

De dames wonen zelfstandig maar we hebben een gezamenlijke ruimte waarin we ontbijten, de dag doornemen en afspraken maken over de activiteiten die ze willen doen. In principe geven ze zelf aan waar ze begeleiding bij willen, of niet.

Het is uitdagend met deze mensen te werken. Ik moet continu scherp zijn en kan niet op de automatische piloot varen. Hun problematiek is fors en complex. Dat daagt me uit en doet een beroep op mijn creativiteit.

Het is mijn doel samen de dag door te komen zonder al te veel kleerscheuren. De basis voor ons contact is gelijkwaardigheid. Ik ben ook maar een mens en niemands leven gaat over rozen. Hopelijk kan ik ze, ondanks alle problematiek, toch de leuke kant van het leven laten zien.